Akkoord met bovenstaande opmerking - katten kunnen depressief worden, maar in mijn ervaring resulteert dit er meestal in dat ze zich terugtrekken en niet reageren op prikkels in plaats van dat wat je zegt gebeurt, wat meer klinkt alsof hij zich in een soort van ongemak bevindt.

Als hij bij hem een ​​huis voor een verdwaalde vrouw heeft gekocht, kan hij vlooien of wormen hebben opgelopen, of in het ergste geval FIV (hoewel dit onwaarschijnlijk is). Laat de dierenarts hem alle drie controleren, of zorg in ieder geval voor wat ontwormingstabletten en vlooienbehandeling, en kijk of zijn gedrag verandert.

Ik neem aan dat uw kat niet is gecastreerd, toch? Het huilen is waarschijnlijk om vrouwtjes te roepen met wie hij wil paren. Het vrouwtje dat hij mee naar huis nam is om de een of andere reden vertrokken en wil nu met een ander paren. Niet eten en buiten blijven is heel normaal. Maar dat is als hij nog steeds een beetje eet. Dat zou alleen een echt probleem zijn als hij nooit eet. Dus de dierenarts zegt dat hij in orde is? Geweldig, maar als hij dat weer doet, zou je nu moeten weten wat zijn probleem is.

Ja, katten kunnen door depressies gaan en de dood van een metgezel (vooral van dichtbij) kan dat veroorzaken.

Mijn momenteel oudste kat, Pralinka (poes), kwam bij ons toen we onze eerste al hadden kat (Shila, ook vrouwelijk). Pralinka was 10 jaar jonger dan Shila en behandelde Shila altijd als een soort mentor. Toen Pralinka 3 was, stierf Shila. Vorige week van haar leven bracht ze onder een infuus door (thuis), onder de zorg van Pralinka. Je kon toen hun band zien.

Nadat Shila stierf, werd Pralinka helemaal blauw. Ze verstopte zich en vermeed spelen, en ze at nauwelijks. Ze wilde niet teveel geaaid worden en kwam niet meer bij ons slapen zoals vroeger. We waren zo bang dat we besloten om te proberen een andere kat op te nemen om haar wat afleiding te geven. We hebben eigenlijk twee katten opgenomen, maar het veranderde het gedrag van Pralinka niet een beetje.

Toen, precies een jaar na Shila's dood, kwam Pralinka naar ons toe en vroeg haar om normaal te aaien. Alles werd weer normaal. Geloof het of niet, ze moest gewoon haar verdriet doorstaan.

Maar wat je beschrijft lijkt meer op het gedrag van katten tijdens het paren. Op de leeftijd van 9 maanden is een mannetje al seksueel volledig ontwikkeld, dus hij gaat op zoek naar een poes in een hitte. Hij zal langer buiten blijven, huilen en janken, heeft misschien een verminderde eetlust. Dat is allemaal normaal gedrag, maar het kan een goed idee zijn om uw kat te castreren. U zult dit soort problemen in de toekomst voorkomen (om nog maar te zwijgen van het buitensporige aantal ongewenste kittens en uw kat die terugkomt met zichtbare tekenen van kattengevechten).